Driving home for Christmas.

Tja vanmorgen vroeg op weg naar huis.. Chris Rea schreef er een nummer over.

plezierige feestdagen :-)

Striping.

De oplettende lezer heeft het misschien al gezien. Met de bouw van de Milan gaf ik aan dat ik nog wat op de zijkant wilde hebben van de SL.

Vanaf een foto werd er een lijnenbestand gehobbyd en vanuit dat punt konden ik hem met mijn moeder uitsnijden op reflecterende stickervel.
Tenminste dat is het samengevatte verhaal. Er ging best een boel werk inzitten om hem netjes en kloppend te krijgen voor we tot snijden over konden gaan.

Maar zie het eind resultaat hier ik vind het prachtig gelukt!

Stickers over zetten op de drager.

Eén naakte SL.

Klaar om te plakken.

Daar gaan we.

Prima gelukt.

Zicht in het donker.

 

Ik ben er erg blij mee.

Morgen nog eens even vaar de padalen kijken daar ik pas over gegaan ben op SPD maar nu toch mijn knieën lastig gaan doen..grrrr..

 

 

1000 kilometergrens doorbroken.

 

 

 

Ik zat niet op te letten maar ik heb de eerste 1000 kilometer volbracht.
Hoera :-)

Dat zullen er spoedig meer gaan worden met de oliebollentocht in het verschiet.
Om daar te komen en terug zal er al snel weer 700 kilometer bij gaan komen.

 

Maar goed eerst maar eens doen daar het voor mij weer grens verleggend is.
Helaas schiet het vandaag weer niet op daar de fiets thuis is gebleven i.v.m. de wind :-(

edit: wel bewijs posten uiteraard..

 

 

Kerstpakketten mee ? neem de fiets.

Uiteraard met de kerst in het vooruitzicht is het ook tijd voor het kerstpakket.
Paul van Roekel schreef er al over. Een leeg fietsenhok tenminste op een collega met zijn M5 en een racefiets na. Maar goed die nemen hun kerstpakket echt niet mee op de fiets.
Het is weer een mooi pakket dit jaar.

Voor mij was het toch weer een uitdaging past het ?

De uitdaging dit jaar.

jawel hoor tas erin en het doosje leeg.

ehh juist..

gelukkig had ik mijn hulp met uitpakken :-)

Snel de fiets in en naar huis. de fiets is uiteraard duidelijk voelbaar zwaarder en dan vooral het dijkje op.
Onderweg kwam ik nog een mountainbiker tegen en met een gunstige wind zoef ik met een gangetje van 50 geruisloos voorbij (wees gerust het een keurig breed fietspad)
Thuis was het effe zwaarder manoeuvreren met de fiets.
Eenmaal binnen begon mijn dochter al snel met uitpakken maar helemaal achterin kwam ze ook niet.
uiteraard lukte papa het uiteraard wel.

Voorbereiding Oliebollentocht deel twee.

Daar ik het toch een beetje aan de krappe kant vind met één accu heb ik er maar één bij gekocht.
tja voor 15 euro zit ik niet in het donker :-)

Maar goed de bevestiging van de accu was tijdelijk met dubbelzijdige tape gedaan op het aluminium frame waardoor wisselen niet mogelijk was uiteraard.
Maar goed nu moest ik wel wat uitdenken. op de onderstaande foto's zie je het verhaal uitgebeeld.

Kartonnen malletje maken voor een bakje.

Zoiets moet het worden.

Na het kartonnen malletje is deze over getekend op Lexan.

Uitgeknipt.

Warm stoken van de buigbank.

Het eindresultaat.

Aan het kunststof bakje zit een schakelaartje met een ledje.
Dit ledje heb ik pas geleden op Ebay gekocht en geeft middels de kleur en of knipperen aan hoeveel spanning er nog over is. Nu is deze vol en dus groen.
Het bakje is weer met dubbelzijdige tape in de fiets geplakt en het accuutje is nu te wisselen.
Tja het koste toch bijna weer heel de middag.

Oliebollentocht de voorbereiding op een lange reis.

Tja lekker hoor een oliebol maar het is wel ver fietsen :-)

(mochten er trouwens nog mensen zijn die met ons mee willen fietsen dan zijn ze uiteraard welkom.
tweede kerstdag vertrek ik naar Etten-Leur om samen met Rens hier op derde kerstdag om 6:30 te vertrekken).

Lattrop is toch even verder als de plaatselijke supermarkt dus moet er wat voorbereid worden. Qua overnachting kies ik uiteindelijk voor de scouting welke door Peter de Rond is geregeld. Daar ik wel een ervaren kampeerder ben maar al vele jaren met mijn oude VW bus op stap ben moeten er wat andere spullen gepakt worden en past het allemaal ?

Mascotte voor de trip. 

De slaapmat.
We hadden twee verschillende een nieuwe van een kampeerweekend van mijn zoon en nog twee hele oude self inflatable Nomad Flyers. De keuze was snel duidelijk bij het passen in de fiets het werd één van de oude Nomads. Testen dus... is hier nog op te slapen ? Uitrollen maar. Al snel bleek het ventiel te lekken. Dit werd opgelost met het uitknippen van een stukje binnenband. Ondertussen dat de matjes druk getest werden door de kinderen zocht ik de slaapzak. Van het jaar hadden we nieuwe slaapzakken gekocht voor de bus Maar voor in de bus was het niks maar voor deze trip gaat de Quechua Forclaz 10' mee op stap. Voor ik het wist lag er weer een kind in op de slaapmat :-)
Maar goed zelf ook even testen kan ik ook zo slapen ?.... jep..tijd om eens te proppen.

Alles weer in de hoesjes en kijken hoe we het in de SL proppen.
Al snel was ik er achter dat het niet handig is om het op deze manier in te pakken.
Ik wilde eigenlijk de slaapzak naar boven proppen in de smurfenmuts maar dat ging niet lukken zo.
het matje blijft uiteindelijk in zijn hoes en ligt achter de stoel richting achter.
De slaapzak was te groot in zijn originele verpakking en heb ik langer opgerold en in een plastic zak gedaan (tegen condens). Hierna kon ik hem in de hoes van de andere slaapmat schuiven. Mijn hoop was dat ik deze nu wel boven het achterwiel kon proppen maar dat lukt net niet...Uiteraard is deze nu net te lang. Maar goed dit waren uiteraard de twee hoofd items die een plekje moesten vinden de rest volgt vanzelf wel.

Accu verbruik.
Hoe lang doe ik eigenlijk met een accu werd vraag twee en de test volgde uiteraard.
Met een volle accu werden de beide koplampen ontstoken en dan is het afwachten.
Na vier uur gaf de spanningsmeter aan dat het toch wel tijd werd de accu weer op te laden.
De richtingaanwijzer had ondertussen de moed al op gegeven daar deze een hogere spanning nodig heeft om te blijven functioneren.
Dit houd dus in dat ik maximaal acht uur verlichting heb (ik rij vaak met één lamp aan) hhhmmm ik had iets meer verwacht. in dat geval zal de Optima acculader ook mee moeten. Jammer dat deze zo groot is. Hier moet ik voor onderweg nog eens wat kleiners voor verzinnen. Maar een simpel klein ladertje voor 12 Volt accu's op te laden ben ik nog niet tegen gekomen. Ook neem ik maar een klein verdeelblokje in daar ik verwacht dat er wel meer zijn die gebruik willen maken van de elektra.

Overig.
Tja verder uiteraard een reserve buitenband voor het geval je wat kapot rijd en wat kleding. Dit zal ik later moeten bekijken daar ik afhankelijk ben van de temperatuur en neerslag.
Tja het zelfde met de fietskleding... ik fiets nu nog in korte broek en shirt maar goed dat zien we ook wel net voor vertrek.
Wel alles in een dichte plastic zak verpakken i.v.m. condens... als ik zie hoe nat alles wordt zo nu en dan dan lijkt me dat geen overbodige luxe.
Uiteraard wat toiletspullen en een lichtgewicht handdoek.
Uiteraard gaat de normale bepakking ook mee aan bandenplakzooi, fietsbandenpomp en goed humeur.
Uiteraard zullen ze weten uit welk land deze Milan komt :-)

Republiek Zeeland :-) oh nee dan had ik een andere vlag moeten plakken.

Attentie: Een klein zorgen puntje ik rij zonder remlicht oei...

Verlichting en scholieren.

Tja de donkere dagen voor Kerstmis zijn weer in volle gang.
Nu doe ik mijn best mijn zoon op pad te sturen met goede verlichting op zijn M5.
En aan de voorzijde rijd hij dan ook met een B&M IXON IQ Premium welke een goede 80 Lux levert. 

Ook aan de achterzijde is aan goede verlichting gedacht met een Corda Superflash wordt ie gegarandeerd op anderhalve kilometer nog gezien.

Gelukkig kom ik op mijn route weinig fietsers tegen en als ik ze tegen kom zijn het meer de serieuzere wielrenners die de verlichting keurig voor elkaar hebben. Groot was het contrast toen ik afgelopen week mijn zoon met de auto naar school bracht. Hele groepen van scholieren zonder achterlicht. Met de koplamp hebben ze vaak mazzel dat deze op de dynamo aangesloten zit. Achter wordt vergeten... Ook kom je redelijk veel kinderen (en volwassenen uiteraard) tegen geheel zonder verlichting aan.
Ik kan hier toch niet bij.. Ik zou mijn kinderen dan ook nooit laten vertrekken zonder verlichting.
Maar ja misschien hebben ze er genoeg.

Hier gaat mijn kerel met verlichting.

900 km en de oiebollentocht 2015.

Vorig jaar bleef het bij kijken maar dit jaar heb ik weer wat te fietsen en jawel ik gaat meedoen.
Ik rij vanuit Etten-Leur samen met Rens richting het noorden.
Voor mij een nieuwe afstand en dus uitdaging. Maar goed we gaan het zien.
Zijn er nog meer mensen uit het zuidwesten met plannen om te gaan?